• FC De Bilt – Bunnik 73 JO11-2

    8 sep 2018
  • Zaterdagochtend half 10, de mannen van Bunnik verzamelen zich op het eigen sportcomplex. Je voelt de vibe, hier staat een team in vorm. Ontspannen wordt er gelachen, hier en daar en dolletje, er is nog tijd voor een handtekening.

    De velden van FC De Bilt zijn bekend. Vorig jaar gewonnen. Maar toch, de Bilt uit, altijd lastig. We staan vroeg op het veld. Lekkere warming-up op het gloednieuwe kunstgrasveld. Sommige vaders breken zich het hoofd over rode en blauwe lijnen op het veld, de mannen doen nog een afrondoefening voordat de wedstrijd begint.

    Maar zijn de tegenstanders er wel? Op het laatste moment komt er een groepje het veld op. Knikkende knieën. De uitslagen van vorige week zijn hier ook bekend. Durven ze wel? De wedstrijd voor ons loopt wat uit. En dan gaan ze nog strafschoppen nemen. Weer wachten. De warming-up lijkt al weer lang geleden. De uitgekiende voorbereiding van coach Erwin is ontregeld. De jongens worden koud. Kunnen ze de scherpte wel vasthouden nu het startsignaal zo lang op zich laat wachten?

    Helaas blijkt de tactiek van FC De Bilt succesvol. Duidelijk is te zien dat de teams in potentie gelijkwaardig zijn. De veldbezetting is goed, de looplijnen zijn slim, de aannames verraden de klasse van onze jongens. Maar dat kleine beetje extra scherpte is weggezakt en met drie doelpunten voor de time-out profiteert De Bilt optimaal.

    De time-out wordt ingeleid door een blessurebehandeling. Pech, of is de scheidsrechter onderdeel van hun tactisch plan? De time-out begint met zorgen en is te kort om een goed antwoord te vinden. Na de time-out is het dan ook van hetzelfde laken een pak. We groeien, het verschil wordt kleiner. Helaas toch weer twee doelpunten tegen.

    Maar dan is daar het rustsignaal. De mannen haasten zich naar de coach. De assistent-coach neemt de scheidsrechter voor zijn rekening. In de middencircel vallen harde woorden. Aan de zijlijn ook. Een donderpreek van de coach, de mannen kijken elkaar nog eens goed in de ogen. Wij zijn Bunnik, dit gaat zomaar niet!

    En inderdaad. Terug in de wei keert het tij. Bunnik is aan de bal. Er is druk naar voren. De Bilt komt niet meer aan voetballen toe. Tegenhouden is het devies. Dat doen ze goed. Ze houden de strijd in balans en ze houden hun doel schoon.

    Dan, na de time-out, komt het befaamde Bunnik’s kwartiertje. De wedstrijd loopt op z’n einde. We kunnen de o zo bekende geur die zo typerend is voor voetbalkleedkamers al bijna ruiken. Nog eenmaal zetten we aan. Aanval op aanval golft richting het doel van FC De Bilt. Maar de bal wil er niet in. Wie ook het laatste tikje geeft, de bal wil niet over de doellijn. En een oude voetbalwet zegt dat hij er juist dan ingaat aan de andere kant. Twee maal zelfs.

    Verslagen door een slechte timing van de planner van FC De Bilt. Maar dapper gestreden. We kunnen met het hoofd omhoog en de borst vooruit het veld af. Er is nog niets verloren, er komt een mooi seizoen aan.

    Van onze verslaggever.